Al meer dan 25 jaar heeft Joshua Wallace de stad Chicago om hem heen zien veranderen, en daarmee ook de realiteit van politiewerk. Toen hij zijn carrière begon, opereerden de meeste criminele groepen openlijk. Ze claimden territorium, volgden bekende routines en gedroegen zich op manieren die elke ervaren agent kon identificeren na enige tijd in de buurt te hebben doorgebracht.
Tegenwoordig ziet zijn werk er heel anders uit. Wallace werkt nu bij de Criminal Networks Group binnen het Counterterrorism Bureau van de politie van Chicago, waar de groepen die hij in de gaten houdt zich vormen, aanpassen en verdwijnen met een snelheid die in de late jaren 90 moeilijk voor te stellen was.
Hij houdt toezicht op onderzoeken die afhankelijk zijn van samenwerking tussen federale, staats- en lokale instanties, en een groot deel van dat werk bestaat uit het volgen van gesprekken in versleutelde apps, sociale mediaplatforms en gamekanalen die de persoonlijke interacties hebben vervangen waarop agenten vroeger vertrouwden.
Wanneer hij de verschillen tussen toen en nu beschrijft, wordt de richting van zijn carrière duidelijker zichtbaar. Technologie heeft de manier waarop netwerken zich vormen, communiceren en rekruteren veranderd, en hun activiteiten werden sneller en moeilijker te voorspellen. Naarmate het werk veranderde, paste hij zich aan, breidde hij zijn vaardigheden uit terwijl de dreigingen om hem heen evolueerden en zijn verantwoordelijkheden groeiden.
"Ik stopte met het zien van deze groepen als straatoperaties en begon ze te zien als digitale ecosystemen die toevallig de straat raken," legde hij uit.
Door elke verandering heen leerde Wallace wat succes in modern politiewerk vereist. Met criminele netwerken die sneller bewegen dan ooit, moeten leiders geworteld blijven in de waarheid en bereid zijn mee te bewegen met de realiteit die zich voor hun ogen ontvouwt.
"Wetshandhaving moet klaar zijn voor netwerken die in realtime evolueren," zei hij. "De traditionele scheiding tussen cyber- en straatwerk moet verdwijnen. Die verschuiving in mindset is wat me door mijn carrière heeft gedragen, en het is wat de toekomst vereist."
Misdaad bekijken door een moderne lens
Naarmate Wallace dieper in onderzoekswerk dook, werd zijn begrip van moderne misdaad minder gevormd door theorie en meer door wat er voor hem gebeurde. Patronen openbaarden zich in kleine details, en ze kwamen niet overeen met de aannames die hij ooit had over criminele groepen. Hoe meer tijd hij besteedde aan het bestuderen van hun gedrag, hoe meer hij besefte hoe snel ze van het ene type misdaad naar het andere overstapten.
"Wat vandaag lijkt op een drugsgroep, pleegt morgen autodiefstallen en de dag daarna winkelcriminaliteit," zei hij. "Ze behandelen het landschap als een open markt, constant aanpassend aan wat winst oplevert met de minste blootstelling."
Hij besteedde ook meer aandacht aan hoe jongere mensen in deze ruimtes werden getrokken.
Veel van hun betrokkenheid begon online, lang voordat ze ooit iemand persoonlijk ontmoetten. Hun keuzes weerspiegelden vaak meer de digitale cultuur dan de buurten waar ze vandaan kwamen, wat een extra laag van complexiteit toevoegde aan het begrijpen van hun betrokkenheid.
Binnen onderzoeken veranderden de hulpmiddelen die overtreders gebruikten net zo snel. Sommigen vertrouwden op drones of contraspionage om de reactietijden van de politie te observeren. Anderen experimenteerden met AI om hun identiteit te verbergen of de informatie te manipuleren waarop agenten vertrouwden. Dit waren geen theoretische dreigingen aan de horizon, maar tactieken die opdoken in actieve zaken.
"Deze trends versnellen, ze zijn niet opkomend," zei hij.
Standvastig blijven wanneer het ertoe doet
Nu in een hoge positie, gelooft Joshua Wallace dat zijn effectiviteit als leider afhangt van hoe goed hij de meest uitdagende momenten kan hanteren. Complexe operaties, publieke druk en plotselinge veranderingen binnen de afdeling hebben allemaal zijn vastberadenheid op de proef gesteld. Hij heeft ontdekt dat de enige manier om door die situaties heen te komen is door zichzelf aan drie kernwaarden te houden.
"Ik veranker elke beslissing aan drie niet-onderhandelbare punten," deelde hij mee. "Legitimiteit, missieduidelijkheid en consequentie-eigenaarschap."
Als een beslissing het publieke vertrouwen ondermijnt of buiten de grenzen van de wet valt, ziet hij dat als een teken dat het plan moet worden bijgestuurd. Wanneer een operatie tegelijkertijd juridische, ethische en operationele vragen oproept, gaat hij terug naar de basis, snijdt door de ruis heen en identificeert wat niet in gevaar mag komen.
"Missieduidelijkheid volgt," legde hij uit. "Ontleed het probleem tot de doelstelling, het gezag waaronder je opereert, en de grenzen die zowel de gemeenschap als de mensen die het werk uitvoeren beschermen."
Het laatste principe waarop hij vertrouwt is consequentie-eigenaarschap. Als hij een beslissing niet openlijk kan rechtvaardigen, verdedigen en er verantwoordelijkheid voor kan nemen — zowel in het openbaar als in volledig detail — dan weet hij dat het de verkeerde keuze is.
"Zodra die ankers zijn vastgelegd, wordt de rest structureel," zei Wallace. "Verwijder dubbelzinnigheid, documenteer de redenering, verscherp het toezicht en zorg ervoor dat elke operationele stap traceerbaar en verdedigbaar is."
Hij gelooft dat dit is hoe leiders de integriteit van het team beschermen, de geloofwaardigheid van de instantie waarborgen en ervoor zorgen dat het werk zonder compromissen kan doorgaan.
"Ethische drukpunten worden niet beheerd met hoop," zei hij. "Ze worden beheerd met discipline en transparantie."
Tijdens periodes van publiek onderzoek vertrouwt Wallace nog meer op die principes, omdat hij begrijpt hoe snel twijfel zich binnen een afdeling kan verspreiden wanneer de druk rond de organisatie toeneemt. Agenten beginnen aan zichzelf te twijfelen, aarzelen op momenten die hun werk alleen maar moeilijker maken.
Door ervaring heeft hij geleerd dat er een juiste manier is om met deze situaties om te gaan, die begint met eerlijk en direct zijn.
"Het moreel blijft hoog wanneer mensen geloven dat hun werk er nog steeds toe doet en hun leider standvastig is," legde hij uit. "Ik focus op het geven van de waarheid zonder theatraal gedoe, de missie zonder vervorming, en de verwachting zonder excuses. Teams reageren op duidelijkheid."
Wallace herinnert zijn teams eraan dat hun werk slachtoffers, gemeenschappen en de algehele stabiliteit van de stad beschermt. Op die manier blijft hun primaire verantwoordelijkheid centraal staan, zelfs wanneer een gespannen situatie tijdelijk ongemak veroorzaakt.
Hij zorgt er ook voor dat leidinggevenden op één lijn zitten, omdat hij erkent dat interne problemen schadelijker kunnen zijn dan externe kritiek.
"Hoe sneller je verwarring elimineert, hoe sneller het team zichzelf hercentreert," zei hij.
Bovenal blijft hij aanwezig bij zijn teams, altijd klaar om een vraag te beantwoorden of een telefoontje aan te nemen. Volgens hem kan de afwezigheid van een leider mensen meer schokken dan wat er buiten de afdeling gebeurt, en hij wil dat zijn agenten weten dat ze nooit worden verwacht de last alleen te dragen.
Samenwerking geloofwaardig houden bij elke stap
Een aanzienlijk deel van Wallace's werk is afhankelijk van samenwerking tussen instanties, en hij heeft uit eerste hand gezien hoezeer die relaties de snelheid en kracht van een onderzoek kunnen beïnvloeden. Sommige partnerschappen worstelen, niet omdat mensen niet willen samenwerken, maar omdat ze aarzelen wanneer ze niet zeker weten hoe hun inlichtingen zullen worden behandeld zodra deze uit hun handen zijn.
"Die aarzeling creëert hiaten," wees hij erop. "Die hiaten veranderen in gemiste kansen, dubbel werk en vermijdbare schade. Het meest over het hoofd geziene element is gedisciplineerd informatievertrouwen."
Binnen zijn eigen teams werkt hij hard aan het opbouwen van dat vertrouwen door strikte normen te handhaven voor hoe inlichtingen worden behandeld. Zijn agenten bevestigen informatie voordat ze deze doorsturen, documenteren hoe deze zal worden gebruikt en handhaven een strakke verantwoordelijkheidsketen.
"Wanneer partners dat niveau van discipline zien, engageren ze zich zonder voorbehoud," merkte hij op.
Wallace zorgt er ook voor dat zijn agenten begrijpen waar hun bevoegdheid begint en eindigt, de juridische kaders waaronder ze opereren, en de bedoeling achter elke uitwisseling van informatie. Die kennis houdt operaties schoon, geloofwaardig en in lijn met de rol van elke instantie.
Voor hem komt effectieve samenwerking neer op keer op keer bewijzen dat gedeelde inlichtingen verantwoordelijk zullen worden behandeld. Dat soort vertrouwen kost tijd om te verdienen en constante precisie om te behouden, wat is waarom hij het ziet als het onderdeel van samenwerking dat de meeste instanties onderschatten.
Wallace's definitie van impact
Wanneer Joshua Wallace nadenkt over wat het belangrijkst is als hij naar de rest van zijn carrière kijkt, komen de agenten die hij heeft begeleid en de gemeenschappen die hij heeft gediend in gedachten. Hij hoopt herinnerd te worden als een eerlijke, consistente leider die zich richtte op het opbouwen van de mensen om hem heen.
"Ik wil dat agenten zeggen dat ze dienden onder iemand die hen de waarheid vertelde, standvastig bleef en nooit vroeg om te compromitteren wie ze waren om de klus te klaren," deelde hij mee. "Ik wil dat ze zich herinneren dat ik discipline verwachtte, verantwoording eiste en toch het menselijke gewicht van het werk begreep."
Als het gaat om de gemeenschap, hoopt hij dat mensen zullen zeggen dat ze zich beschermd, gehoord en ondersteund voelden om alle juiste redenen.
"Mijn pad is gevormd door mensen die me hebben laten zien hoe echt leiderschap eruitziet wanneer de druk het hoogst is," reflecteerde hij. "Als er iets blijft bestaan, wil ik dat het dezelfde standaard is die wordt doorgegeven aan de volgende generatie."
Lees meer van Techbullion
